Het Hallerbos stond al een tijd op het lijstje. Het bos is beroemd vanwege de bloei van de wilde hyacinten ergens in april die het hele bos paars kleuren. Dus toen op de website stond dat de bloei aanstaande was boekten Zus en ik snel een hotel en niet lang daarna gingen we daadwerkelijk op pad.

De zeurzusjes gaan internationaal! Mijn zus gaat een week naar Frankrijk en heeft gevraagd of ik voorafgaand aan die week samen in een huisje wil zitten. We kiezen voor een plek die op één dag te bereiken is, in Villers-Faucon. Dit dorp ligt in het Franse departement Somme en telt 625 inwoners. De naam van het departement is ontleend aan de rivier de Somme, die door het gebied stroomt. De regio staat onder meer bekend om de enorme veldslagen die hier tijdens de Eerste Wereldoorlog hebben plaatsgevonden. In 1916 vond bij Péronne de Slag aan de Somme plaats. Bij deze slag kwamen meer dan een miljoen mensen om het leven. Bij ieder dorp tref je wel een begraafplaats aan met de kenmerkende witte kruizen. Maar wij waren 5 jaar geleden nog in Ieper, dus laten deze geschiedenis aan ons voorbij gaan. Een deel van onderstaande foto's is gemaakt door mijn zus. Ik plaats ze omdat ze beter zijn, met haar toestemming. 

Zus en ik gaan een weekje op vakantie! We verblijven in een geweldig oud huis in Ruinen, aan de rand van Boswachterij Ruinen. Geen direct vuurwerk om ons heen, hoewel het carbidschieten ook hier duidelijk doordringt. Het is een huis waarin we ons direct thuis voelen. Waarvandaan we niet alleen mooie uitstapjes kunnen maken maar waar we ook heerlijke pyjamadagen kunnen hebben.

Een week geleden ontstond het plan om naar Parijs te gaan samen met vriend Mark, hij had me maanden geleden getipt over een bijzondere tentoonstelling van Klimt in Parijs. Ik kwam uit Amsterdam, moest heel nodig plassen en klopte daarvoor bij Mark aan. Ik vertelde hem dat ik overwoog met de bus naar Parijs te gaan, zo goedkoop mogelijk, om naar die tentoonstelling te gaan. Hij wilde echter wel mee, en dan met de auto. Er waren bijna geen tickets meer verkrijgbaar, rond de feestdagen een populaire bestemming en de tentoonstelling loopt bijna af. 

Het is weer tijd voor de Biënnale in Venetië. Dit keer verblijf ik in een voormalig klooster in de wijk Cannareggio, de oude Joodse wijk. Vanaf de luchthaven neem ik de water shuttle, een prachtige manier om te arriveren. Het hotel zit op loopafstand van de eerste halte op het eiland Venetië. 

Cuenca is een klein stadje met de eerste gotische kathedraal van Spanje. Bekend zijn ook de 'hangende huizen', daarvoor ging ik, die gebouwd zijn op een uítstekende rotspunt boven een ravijn. In de huizen is een museum voor abstracte kunst gevestigd. 

Noto ligt aan de oostkust van het Italiaanse eiland Sicilië, aan de voet van de bergen. De stad lag eerst enkele kilometers noordwestelijker, maar is na een zware aardbeving op deze plek herbouwd. Het barokke centrum staat op de Unesco Werelderfgoedlijst. Noto werd al door Homeros genoemd. Volgens de Griekse overleveringen eindigde hier de vlucht van Daidalos over de Ionische Zee en volbracht Herakles hier zijn zevende taak. Ook zijn hier meerdere films opgenomen. De gebouwen hebben een mooie warme honingkleur, door het gebruik van tufsteen. De zon geeft de gebouwen een extra geel-rode kleur. De stad is klein. Er zijn twee parallel lopende hoofdstraten waaraan de belangrijkste gebouwen staan, zoals het stadhuis en de kathedraal, aan het centrale plein. 

Mijn reis begint met een vlucht naar Ajaccio, de hoofdstad van Corsica. Een aangename stad, met imposante boulevards en huizen in pastelkleuren. Napoleon is in deze plaats geboren. Ik ben hier maar één avond, voldoende om de sfeer te proeven.

Tijdens deze reis hield ik een blog bij. Hieronder de teksten, samen met een selectie van de foto's.

De documenta is sinds 1955 de belangrijkste tentoonstelling van actuele beeldende kunst in de wereld. Deze tentoonstelling vindt eens in de vijf jaar plaats in Kassel (Duitsland). De tentoonstelling duurt precies honderd dagen en strekt zich meestal uit over de hele stad. Hoofdgebouw is het Fridericianum.

Eindelijk, al zo lang wil ik naar Ierland, en nu gaat het eindelijk gebeuren. Ik vlieg naar Dublin, reis met de trein naar een aantal andere plaatsen, maak dagexcursies en vlieg terug vanaf Belfast. Ik had me ingesteld op slecht weer, maar heb maar een paar dagen wat regen gehad. Een prachtig land!

Isola di San Michele, eiland bij Venetië met begraafplaats. Hier liggen onder andere Igor Stravinsky, Ezra Pound en Joseph Brodsky begraven. En een E.H Douwes Dekker. Het betreft hier niet Multatuli. Ik lees het volgende verhaal: ‘Het is Everdina Huberta Barones van Wijnbergen, de eerste echtgenote van Multatuli. Na een menage à trois, haar opgedrongen door de man die vond dat hij veel geleden had, vluchtte Tine met haar kinderen naar Padua. Vijf jaar later, in 1874, het jaartal op de steen, overleed ze. Ze was straatarm. Vrienden gingen met de hoed rond voor haar begrafenis. Een Nederlandse vrouw uit Oegstgeest reist jaarlijks af naar haar graf om het te verzorgen.'

Avignon werd tijdens een groot deel van de 14e eeuw de verblijfplaats van de pausen, tijdens hun ballingschap uit Rome. In het centrum is het Palais des Papes gebouwd, waar negen pausen hebben gewoond. Tijdens het bewind van Napoleon werd het gebruikt als kazerne en gevangenis. Nu is het een museum. 

Niets zo leuk als mensen kijken. En stiekem fotograferen. In Parijs wil ik daarom altijd even op de trappen van de Sacre Coeur zitten. Over Place du Tetre lopen waar de mensen stil zitten om te worden vastgelegd op papier. Langs de pleinen van Montmartre waar live muziek wordt gemaakt. Ik sta te luisteren naar twee muzikanten maar geniet net zo van al mijn medeluisteraars. Heerlijk om zo de dag te beginnen. 

Met de nachttrein van Nederland naar Milaan. Na even rondkijken neem ik de dagtrein naar Rome en dan de nachttrein naar Palermo.

De documenta is sinds 1955 de belangrijkste tentoonstelling van actuele beeldende kunst in de wereld. Deze tentoonstelling vindt eens in de vijf jaar plaats in Kassel (Duitsland). De tentoonstelling duurt precies honderd dagen en strekt zich meestal uit over de hele stad. Hoofdgebouw is het Fridericianum.

Groepsreis Andes Altiplano. Een maand lang reizen door Zuid-Amerika, door Peru, Chili en Bolivia. Op deze reis leer ik vriendinnetje H. kennen. Het begint met een vlucht naar Lima, de hoofdstad van Peru. De straten hebben gekleurde huizen en prachtige houten balkonnetjes. Er is veel straatverkoop, mensen die elkaar vlooien, toeterende taxi's. Zoveel smog dat het er altijd mistig is.