Depot

Depot is gebouwd naar het ontwerp van architect Winy Maas. Naast de ronde vorm van het gebouw is de spiegelgevel het meest opvallend. De gevel bestaat uit 6.609 vierkante meter glas, verdeeld in 1.664 spiegelpanelen. De buitenkant ziet er spectaculair uit met de spiegelende façade waarin het Museumpark en de skyline van Rotterdam weerspiegeld worden. Bij de inrichting van het depot werkt Boijmans samen met kunstenaars John Körmeling en Marieke van Diemen.

Kunstenaar/architect John Körmeling heeft het ontwerp van het interieur inclusief de verlichting voor de entreehal gemaakt. De aanvankelijk stenen wand tussen de entreehal voor de bezoekers en de opslag van de kunst heeft hij vervangen door een glazen wand: zo is de cirkelvormige ruimte van het depot te zien. In de hal heeft hij een vrijstaand balkon ontworpen, dat meegaat met de ronding van het gebouw.

Beeldend kunstenaar Marieke van Diemen heeft het ontwerp The Maze gemaakt: een driedimensionaal doolhof in het atrium van het depot met zwevende vitrines waarin kunstwerken en voorwerpen uit de depots worden getoond. Het atrium bevindt zich in het midden van het depot die van de begane grond tot aan het dak van het gebouw loopt.

Het gebouw bestaat uit zes verdiepingen. Zodra je het gebouw betreedt kun je door de glazen wanden meteen kijken in de ruimte waar de kunst binnenkomt. Dwalend door het gebouw kijk je via grote ramen binnen in de depots, zie je restauratoren aan het werk en zie je hoe kunstwerken worden klaargemaakt en ingepakt om op transport te gaan. Of juist worden uitgepakt, terug van een tentoonstelling. 

Bij veel kunstwerken geen naambordjes maar een QR-code. Ik hou niet zo van die moderne fratsen. De zeurzusjes hebben meteen iets om zich over op te winden. 

Maurizo Cattelan - Untitled

Op de zesde verdieping zit restaurant Renilde. Overdag is het restaurant exclusief te bezoeken voor de depotbezoeker, in de avond is Renilde een aantal dagen open voor iedereen. Ze hebben ook een daktuin met een prachtig uitzicht op het panorama van de stad. Er staan in totaal vijfenzeventig berken en een twintigtal dennen bovenop het gebouw. Als je vanuit de lucht loodrecht naar beneden op het depot kijkt, loopt het groen van de daktuin over in de groene omgeving van het park.  

De naam van het museum komt van Renilde Hammacher-van den Brande. Zij was van 1962-1978 conservator bij Boijmans. Ze legde de basis van één van de belangrijkste museale collecties moderne kunst van Nederland. Behalve onze Rothko kocht Renilde werk aan van onder andere Dalí, Magritte en Man Ray. Ook maakte ze grote tentoonstellingen in het museum zoals de legendarische Dalí tentoonstelling in 1970, die door de surrealistische meester zelf werd geopend. Renilde Hammacher overleed in 2014 op 101-jarige leeftijd.

Een hele toffe plek. 

Dit is zoals we het ons hadden voorgesteld. Ruimtes met rekken vol kunst. Die zie je af en toe, vanachter glas. Met een rondleiding bezoek je wel een aantal van die ruimtes. Als je meedoet met een rondleiding moet je eerst met je schoenen over een plakkende mat lopen zodat er geen zandkorrels in de rails van het kastensysteem terecht komen. Ook krijg je een witte doktersjas aan. Ik dacht dat dat was om te voorkomen dat andere bezoekers stiekem aansluiten bij de rondleiding. Maar het zal wel te maken hebben met bescherming van de kunst. 

Hebben we veel kunst gezien? Nee. Heb ik kunst gezien die me omver blies? Mwah. Moet jij er ook heen? Ja!
Ik heb er een hele aangename middag gehad. Het gebouw is fascinerend. Sowieso heel bijzonder dat een depot is opengesteld. De daktuin is geweldig. En mijn totaal niet zeurende tante is de liefste van de hele wereld.