Installatie People I Saw But Never Met
Zadok Ben-David (1949) is geboren in Jemen, immigreerde datzelfde jaar naar Israël en woont nu in Londen en Tel Aviv. Hij verkent thema's die verband houden met de menselijke natuur en evolutie. Zijn werk wordt vaak poëtisch en magisch genoemd, altijd heen en weer gaand tussen delicaat miniatuurwerk en monumentale installaties.
Tijdens zijn reizen observeerde hij regelmatig willekeurige voorbijgangers en verwerkte ze tot metalen figuren. De afgelopen jaren reisde hij naar Europa, de Verenigde Staten, Centraal-Azië, Australië en Antarctica. Onderweg maakte hij foto’s van de mensen die hij in het straatbeeld tegenkwam. Mensen die hij dus wel zag, maar nooit een ontmoeting mee had.
Eenmaal thuis aangekomen maakte hij potloodtekeningen van de figuren die hij later gebruikte om een miniatuur beeldje van roestvrij staal van te maken. Recent heeft hij daar ook grotere beelden aan toegevoegd. Deze sneed hij met de hand uit aluminium. Inmiddels omvat de verzameling meer dan 6.000 chemisch met zuur geëtste roestvrijstalen miniatuurfiguren en 200 grote handgesneden aluminium figuren. Zet je al deze metalen voorbijgangers bij elkaar dan krijg je een indrukwekkende installatie. Ondanks dat de mensen van over de hele wereld komen, passen ze erg goed bij elkaar. Het toont aan dat de wereld steeds meer en meer een smeltkroes aan het worden is, waarin meerdere culturen door elkaar en naast elkaar leven. De serie is een unieke verzameling van een heterogene groep mensen, variërend in etniciteit, leeftijd, cultuur en sociaaleconomische achtergrond; er zijn toeristen, vluchtelingen, autochtonen en immigranten. Ze blijven allemaal anoniem maar worden elk zorgvuldig onderzocht door de kunstenaar.
In dit oeuvre werpt Ben-David licht op menselijke momenten die meestal onopgemerkt blijven op de achtergrond van ons stadsbeeld, de figuranten in ons individuele leven: een wandelende dame, starend naar een onduidelijke horizon; een man die zijn dochter liefdevol omhelst; een vrouw die resoluut loopt met een ijskoffie in haar hand; een meisje dat blootsvoets rent en zich stevig vasthoudt aan een stuk speelgoed. Individueel getoond, lijken de tweedimensionale schetsachtige sculpturen alledaagse momenten in het leven van gemiddelde burgers, toeristen en zelfs huisdieren weer te geven, maar gezamenlijk bekeken biedt de installatie een unieke en fascinerende momentopname van de mensheid op een bepaald moment in de tijd.
Indoor
Are you talking to me (2009-2013)
Humans with butterflies (2012)
Autumn shadow (2014)
Blackfield (2018); meer dan 4000 bloemen in Musée de la chasse et de la nature in Parijs
Outdoor
Day and night (2000) ©Avraham Hai
Looking back (2003) ©Ruth Gottesman
Looking up looking down (2008)
For is the three of the field man (2003) ©Avi Hai
Tongue in cheek (2010)
Simple lines (2011)
The Scratch (2014)
Perhaps (2012) ©Miranda Ciesol
Big boy (2016) ©Richard Watson
Girl on the run (2018) ©Nicolas Sanchez Luis
People I Saw But Never Met
Inspiratie
Dit vind ik dus echt helemaal geweldig. Door hem ga je veel zorgvuldiger kijken naar de mensen om je heen, ga je ze steeds meer zien. Zo kijk ik alleen al naar de mensen uit mijn straat. De vrouw met de donkere krullen die altijd op hoog tempo en met een jaloersmakend optimisme langs loopt, een koptelefoon op de oren. De oude vrouw die een volwassen zoon met een geestelijke beperking in een rolstoel voortduwt, een andere zoon met ook een geestelijke beperking loopt achter hen. De jongen die op Frank Lammers lijkt die een paar keer per dag door de straat fietst, in kleren met verfvlekken. Ik kom hem steeds weer op andere plekken in de stad tegen. Het meisje met de roze haarpunten die me aan mezelf doet denken. De jonge moeder die vriendinnen is met haar puberdochter. Dat zijn mijn People I Saw But Never Met.
Video
People I Saw But Never Met - Portugal 2019
People I Saw But Never Met - Israel 2021
Bronnen
Zadokbendavid.com
Mixedgrill.nl
Wikipedia
Instagram
Sothebys.com
Dorpsplein: eerder stuk over Zadok Ben-David