Op Facebook laat Museum More in Gorssel weten dat het in het museum lekker koel is, ondanks te temperatuur buiten. Ik kijk op hun website en zie een foto van een werk van Jan Mankus wat me zeer aanspreekt. Dus ik neem mijn fiets mee op de trein naar Deventer en fiets langs de IJssel zuidwaarts naar Wilp.
In Wilp neem ik het pontje naar Gorssel. De vriendelijke veerman vindt dat mijn fiets een mooie kleur heeft.
'Realisme is niet hoe de echte dingen zijn, maar hoe de dingen echt zijn.'
Bertolt Brecht
De naam More is een samenvoeging van 'modern' en 'realisme'. Het museum biedt onderdak aan meer dan 200 werken van toonaangevende Nederlandse realisten van de afgelopen honderd jaar. Van Carel Willink tot Pyke Koch en van Jan Mankes tot Charley Toorop. De kunstenaars blinken uit in technische perfectie en grote ambachtelijkheid. Op geheel eigen wijze bouwen ze voort op een traditie van Hollandse Meesters. Hun werk kan mysterieus zijn, nietsontziend of juist een blik werpen op een werkelijkheid die niet van deze wereld lijkt. Ik vind het een prettig sympathiek museum. Licht, overzichtelijk en open.
Een bekend werk: Erwin Olaf - Barbara. Ik zag zijn overzichtstentoonstelling in Den Haag. Het blijft imponeren, de wereld die hij met een enkele foto neerzet.
Sal Meijer - Delftsche Vaart te Rotterdam
Wim Schuhmacher - Gezicht op Corsica
Hans Op de Beeck - Extension (3)
een verzameling van fluwelen reisbagage.
Co Westerik - Koekje in de thee II
Co Westerik - Vrouwen onderbenen
Thomas Schalken - His unexpected return
Ook dit werk zag ik eerder. Maar nu veel minder mensen en meer aandacht. Ik kan me niet herinneren dat ik toen ook zag dat haar linkerarm die van een man is. Wat mij betreft zou er ook een museum moeten komen vol met hyperrealistische kunst.
Jan Mankes, de schilder waarvoor ik naar dit museum kwam. Hierboven drie zelfportretten van hem. "Kunst is uiting geven aan geestesleven", schreef hij in 1913. Hij wordt gezien als een kunstenaar wiens geest de ziel der dingen te lezen. Hij overleed al op 30-jarige leeftijd aan de gevolgen van tbc en Spaanse griep. Zijn stillevens boeien me minder, zijn landschappen des te meer.
Jan Mankes - Bomenrij
Dit werk bracht me hier en fascineert me. Zo'n mooie sfeer. Ik zou willen lopen over dat pad. Ik zou die twee mensen willen zijn.
Omdat dezelfde weg terug ook maar zo saai is ga ik na het pontje links in plaats van rechts. Ik besluit de 16km naar Apeldoorn te fietsen in plaats van per trein af te leggen. Ondersteund door muziek op mijn oren, waarbij ieder nummer een eigen kleur aan de route geeft.