Het is hoog tijd om weer eens flink bij te praten! Dus ga ik met mijn beste vriendinnetje picknicken in de Ooijpolder.
eigen video Ooijpolder
We parkeren de auto bij Hotel Restaurant Oortjeshekken en lopen naar de Bisonbaai. Een combinatie van (gedeeltelijk) naaktstrand en grazende runderen.
Omdat we onze hapjes niet met runderen willen delen lopen we iets verder, naar de Waal. Zodra we daar aankomen zien we ze ook hier verkoeling zoeken. En ook hier volop blote piemels. Ach, je dwaalt af en toe met je blik eens af tijdens het gesprek. Voor mijn verjaardag heb ik van mijn Dinnetje een enorm tof picknickkleed gekregen, met foto's van onze jarenlange vriendschap. Een mooie plek om het in te wijden hier.
En natuurlijk gaan we ook nog even Nijmegen in. Ik was er twee jaar geleden, na een zeer vermoeiende en prachtige fietstocht door de Ooijpolder en de Millingerwaard. Met mijn fiets aan de hand sjokte ik de heuvel op en zag er een geweldig terras. Dat biertje smaakte zo geweldig! Ik nam me voor nog eens terug te komen in deze stad, om méér te zien. In normale tijden zou deze week de Vierdaagse zijn.
Foto linksboven: Het Waaggebouw op de Grote Markt. Voorheen werd bij dit gebouw alle marktwaar gewogen. In de linkerkant van het gebouw was het Vleeshuis ondergebracht. De dieren werden ter plekke geslacht en te koop aangeboden. Het onverkochte vlees moest na twee dagen worden afgevoerd en werd buiten de stadspoorten verkocht aan de minderbedeelden. Voor de Waag staat het beeld van Mariken van Nieumeghen. Mariken liet zich door de duivel, door Moenen, verleiden en leefde zeven jaar met hem in zonde. Op de NIjmeegse Grote Markt kwam ze tot inkeer. Na een zevenjarig verblijf in het klooster werden haar alle zonden vergeven. Al die zeven jaren moest ze vijf ringen dragen om haar hals en armen. Pas bij de vergeving vielen de ringen af.
Foto linksonder en rechts: de Stevenskerk. In de 13e eeuw is begonnen met de bouw. Tot en met de 16e eeuw werd er bijgebouwd. Dat verklaart de diverse bouwstijlen. Bij het bombardement van 1944 werd alleen de toren geraakt maar deze viel om waardoor een deel van de kerk alsnog zwaar beschadigd raakte. Vijf jaar geleden is de kerk ingrijpend gerestaureerd.
Aan de voet van de kerk zit Philipse in één van de authentieke Kanunnikenhuisjes. Een heerlijke rustige plek voor koffie en thee. Ook een zeer geschikte plek voor een high tea, opgediend met een brocante servies. Binnen is een vintage inrichting en een schap met gezelschapsspellen. Op de achtergrond klinkt muziek van de langspeelplaat die de gasten zelf mogen uitzoeken. Een aanrader!
Kinderkopjes voor het raam van een huisje naast Philipse.
Gedicht van Koos van Zomeren op de muur van het Roze Huis aan de Sint Anthoniusplaats. In dit middeleeuwse straatje stond voorheen het Heilige-Geesthuis, met een ziekenzaal, en waar de armen eten kregen. Ook stond er het Cellenbroederenhuis, waar krankzinnigen werden verzorgd. Tot 1940 werden zij regelmatig in een gesloten koetsje aangeleverd.
Foto boven: het oude klooster Bethlehem, voorheen in eigendom van de Zusters Dominicanessen. Van 1930 tot het einde van de vorige eeuw trokken de zusters er dagelijks op uit om hulpbehoevende bewoners van de benedenstad bij te staan. Tegenwoordig is het gebouw in gebruik als hospice.
Foto onder: Romeins masker van bijna zes meter hoog, op de plaats van het voormalige fort Knodsenburg.