Zus en ik zouden bij een tante in Limburg op bezoek gaan. We hadden er een hotelnacht aan vastgeplakt. De tante werd ziek, het hotel was niet meer te annuleren dus we gingen toch. Op de heenweg maakten we een tussenstop in Buren. Dit vestingstadje nabij Tiel en Geldermalsen in de Betuwe staat ook wel bekend als Oranjestad, vanwege de band met de koninklijke familie. Willem van Oranje trouwde er in 1551 met Anna van Buren. Prinses Beatrix en koning Willem-Alexander zijn hierdoor gravin en graaf van Buren. De Oranjes gebruiken soms de schuilnaam Van Buren als ze incognito willen zijn.
In het centrum zijn een paar geweldige winkeltjes, zoals Mister Moen, het Koolwitje en Koffie & Kunst. Vooral Mister Moen, een winkel vol nostalgie, is fantastisch. In het voorste deel van de winkel allerlei miniatuur spulletjes voor een poppenhuis, en de vertederende collectie van het Deense merk Maileg, met muizen in alle soorten en maten. Achterin de winkel is het kerst het hele jaar rond, met ballen die herinneringen oproepen aan de kerstboom uit onze jeugd. Zelfs ík krijg bijna zin in de feestdagen.
Daarna rijden we (rijd ik!) naar bezoekerscentrum Oisterwijk voor de wandeling Goorven, bij de Oisterwijkse bossen en vennen. Een mooie route, ook fijn om weer buiten te zijn.
het Voorste Goorven
Goor betekende vroeger moeras. Het was een plek waar turf werd gestoken. Een klus waar je behoorlijk vies van werd. Iedereen kon aan het einde van de dag zien dat je in het 'Goor' had gewerkt.
Een groot deel van de paddenstoelfoto's op deze pagina is van mijn zus. Veel van mijn eigen foto's zijn bewogen.
Graskleefsteelmycena
boven: Helmmycena
midden: Kleverig koraalzwammetje
onder: Gewone Zwavelkop
Grote stinkzwam met Dryomyza Anilis
Ons hotel staat in Meijel, een dorp in Limburg ter hoogte van Venlo. Het ligt vlakbij Nationaal Park De Groote Peel. We eten in het hotel en vooral het toetje is genieten.
Bastogne parfait
Appeltaart met kaneelijs en stoofpeer
De volgende dag gaan we wandelen in De Groote Peel. Het is Kabouterdag.
De Groote Peel is een moerasgebied, ontstaan door de afgraving van het veenmoeras. Het gebied wordt gekenmerkt door de sporen van de turfwinning van weleer, toen het nog een ondoordringbaar moeras en hoogveengebied was. Nu biedt het landschap een verscheidenheid aan water, heidevelden, zandruggen, bossen en open vlaktes.
We beginnen bij Buitencentrum De Pelen in Ospel en lopen het Boswachterspad Mussenbaan. Weer een heel ander gebied dan gisteren, meer open vlaktes, aanvankelijk minder paddenstoelen, maar zeker niet minder mooi.
Het pad Dood doet leven lijdt naar een gebied 'dood bos' waar allerlei soorten paddenstoelen een plek hebben veroverd. Ook hier zijn de meeste foto's door mijn zus gemaakt.
boven en onder: Gewone Zwavelkop
boven: Gewoon Elfenbankje; onder: Echte tonderzwam
namen links en midden onbekend; rechts Roodbruine slanke amaniet
boven: waarschijnlijk Gewone Zwavelkop
onder: Gewone Fopzwam
Gewone Fopzwam
In het bos in het laatste deel van de wandeling treffen we de kabouters weer aan. Kinderen kunnen worden geschminkt, muziek maken of kleipoppetjes maken. Voor ons tijd om weer naar huis te rijden. Een opmerkelijk moment breekt aan als ik mijn zus bij haar auto heb afgezet. We rijden weg, ieder in een eigen auto, en staan bij het stoplicht naast elkaar, zij voor links en ik voor rechts. Ik, de eeuwige bijrijder, nu toch zelf aan het stuur. Het blijft bijzonder.