Op de Nieuwe Oosterbegraafplaats in Amsterdam bevindt zich direct rechts na de ingang het uitvaartmuseum Tot Zover, achter het restaurant. Zij besteden momenteel aandacht aan De Eenzame Uitvaart. Sinds 2002 wordt in Amsterdam en een aantal andere steden, een bijzonder saluut gebracht aan overledenen waar anders niemand de uitvaart zou bezoeken. Dichters schrijven voor iedere eenzame uitvaart een gedicht en dragen dat bij de dienst voor. Dit vanuit de gedachte dat ieder mens de moeite waard is om over na te denken en het verdient om met voor hem of haar gekozen woorden begraven te worden. Vaak hebben de dichters maar weinig informatie over de dode, toch levert het altijd mooie beelden op. In Amsterdam lag de coördinatie in handen van F. Starik. Hij regelde de dichters, zocht passende muziek uit en woonde vrijwel iedere eenzame uitvaart bij. Het is heel verdrietig dat hij in maart zo plotseling is overleden.
In een ruimte worden fragmenten voorgelezen uit interviews met de dichters. Ze vertellen over hoe ze te werk gaan, over hun eigen confrontaties met de dood. Er hangen foto's van achtergebleven spullen. In de gang hangen foto's van de dichters zelf met één van hun gedichten ernaast. Confronterend om daar ook een aantal inmiddels overleden dichters aan te treffen zoals Wim Brandts, Menno Wigman en Rogi Wieg.
In een andere ruimte aandacht voor de dood in verschillende culturen door middel van voorwerpen en foto's. Er staat ook een kist beplakt met afscheidsteksten van Merijn. Tot in detail vertelt hij wat hij wel en niet wil, soms grappig en herkenbaar. Zoals dat hij er zo mee bezig is dat hij zin krijgt om er bij te zijn. Ik heb dat zelf ook, het voelt als het regisseren van mijn eigen toneelstuk.
