De la Guarda is een theatergroep uit Argentinië. Hun voorstellingen spelen zich zo'n 12 meter boven de hoofden van het publiek af. Hangend aan kabels bewegen ze zich over het plafond en langs de muren. Een visuele overdaad! Ik heb ze jaren geleden gezien in Docklands in Amsterdam en was volkomen overweldigd. De groep heeft in 2004 haar laatste optreden gegeven.
Video
trailer
fragmenten uit de show vanuit het oogpunt van speler Amo Gulinello
Meningen
Dominique Haijtema in Trouw op 22 augustus 2002:
'Wanneer begint het nou echt?'
AMSTERDAM - Geen spelregels en geen verhaal. Wel een indrukwekkende, maar ook opdringerige mix van acrobatiek, performance en muziek. De Argentijnse theatergroep De La Guarda is in Amsterdam neergestreken. Na Buenos Aires, New York en Londen is nu Nederland aan de beurt om deel te mogen nemen aan het visuele spektakel in de Docklands op het NDSM-terrein
De enorme publiciteitscampagne heeft effect gehad. Louter superlatieven zijn gebruikt om de voorstelling van De La Guarda te beschrijven: opzwepend, spectaculair en waanzinnig. Vol hoge verwachtingen stappen daarom ruim negenhonderd bezoekers de Docklands binnen. Tenslotte hebben al veel grote sterren de voorstelling in Londen of New York bezocht: Madonna, Britney Spears of Michael Jackson, om er maar een paar te noemen. Wereldwijd hebben ondertussen al ruim een miljoen bezoekers van het spektakel mogen genieten.
Hoge verwachtingen en nieuwsgierigheid is ook wat dinsdagavond twee stellen uit Zaltbommel naar Amsterdam-Noord heeft gebracht. Rita en Jan Aelrichs (46) en Mart en Cicely Passant (41) zijn al vroeg gearriveerd om in het hippe loungegedeelte van de Docklands plaats te nemen. Onder het genot van sushi en andere trendy hapjes wachten zij het begin van de voorstelling af. ,,Door een advertentie in de Viva zijn we lekker gemaakt voor De La Guarda. Het was zo opzwepend beschreven, dat je niet anders kon dan meedoen.''
De enorme en vrij kale fabriekshal (3600 vierkante meter) is speciaal omgebouwd voor het totaaltheater dat De La Guarda heet, met een restaurant, bar en verschillende loungebanken. Maar het gaat vooral om de voorstelling, die zich afspeelt in een afgesloten ruimte met eveneens enorme afmetingen: zesendertig meter lang en veertien meter hoog. Om halfnegen gaat de deur open en worden de nieuwsgierige bezoekers naar binnen gedreven. Er zijn geen zitplaatsen en zo staan de bezoekers opeens dicht op elkaar in een vrij beklemmende en donkere ruimte.
Waarom het dragen van 'casual' kleding wordt aanbevolen is snel duidelijk: er breekt samen met het scheuren van het lage papieren plafond een kleine hel los. Confetti, water, rook en wind vormen belangrijke ondersteunende elementen voor de acrobatieke show. Overal rennen en vliegen acteurs langs muren boven de hoofden van het publiek en af en toe wordt een moedige bezoeker mee de lucht in genomen. De muziek staat keihard en de trommels dreunen in hetzelfde ritme als de stampende dansers.
Interactie met het publiek staat hoog op de agenda bij De La Guarda. Tussen de explosieve acts lopen de acteurs door het publiek om het aan te moedigen te dansen. Dat laat een groot deel van de bezoekers zich geen twee keer vertellen: enthousiast springt de menigte op en neer. Sommige bezoekers worden door de acteurs aangeraakt, gestreeld of zelfs gezoend. Bijna elke korte performance van de acteurs of technische verrassing beloont het publiek met stevig gejoel en applaus. De stemming zit er goed in.
Na zeventig minuten is het visuele spektakel opeens voorbij. Wat rest is de oorverdovende muziek. Wie zich afvraagt waar de voorstelling over gaat, stelt de verkeerde vraag. ,,Er is geen verhaal. Als het al ergens over gaat is het liefde en passie'', vertelt Kim Badiera Kwaaital (29) na afloop van de show. Kim is de enige Nederlandse in de internationale cast van De La Guarda en ze draait al een paar jaar mee. Zo heeft zij met de Argentijnse theatergroep al in Londen en Las Vegas gestaan en nu dus in Amsterdam. Het moeilijkste publiek was dat in Las Vegas, daar hebben de bezoekers al genoeg spektakel om zich heen. Het dragen van galakleding komt de sfeer ook niet ten goede. De Engelse bezoekers waren daarentegen ,,knettergek en gingen helemaal uit hun dak''.
Nederland kan de voorstelling van De La Guarda goed gebruiken, vertelt de energieke en enthousiaste danseres uit Enschede. ,,Nederlanders denken te veel na en zijn te serieus. Hier kun je lekker meedoen. Een beetje vuur en peper in je kont kan geen kwaad.'' Volgens Kwaaital hoef je niet te kunnen acteren om bij De La Guarda op te treden. Maar rennen en klimmen moet je wel kunnen, en hóe. De energie die dan vrijkomt zou ze niet willen missen. ,,Dat werkt verslavend.''
Minder enthousiast dan Kwaaital zijn de stellen uit Zaltbommel. Ze hebben een leuke avond gehad, dat wel, maar ze hadden meer verwacht. ,,We vonden het tegenvallen en dachten: 'wanneer begint het nou echt?' En de muziek was ook steeds hetzelfde.''
Inspiratie
Inderdaad, geen verhaal. En toch, of misschien wel juist daarom, spreekt het me enorm aan. Zo overweldigd te worden door beeld en geluid, een voorstelling waar je met zoveel energie van weggaat, het gevoel dat je mee zou willen doen. Iedere avond je zo helemaal te kunnen geven. Ongelofelijk zwaar maar ook prettig uitputtend.